Eindelijk water. - Reisverslag uit Giyani, Zuid-Afrika van Roy Pasman - WaarBenJij.nu Eindelijk water. - Reisverslag uit Giyani, Zuid-Afrika van Roy Pasman - WaarBenJij.nu

Eindelijk water.

Door: Roy Pasman

Blijf op de hoogte en volg Roy

23 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Giyani


Eigenlijk had ik dit twee dagen geleden moeten schrijven. Twee dagen geleden werd ik namelijk weer verblijd met stromend na toch ruim anderhalve week zonder te hebben gezeten. (tussendoor een dag water gehad). Dit levert voor drinken en koken niet zo’n groot probleem op. Ik kan immers flessen water kopen in de supermarkt. Dit is wel een gesleep omdat de supermarkt 25 kilometer weg is en ik dus alles mee moet nemen in de taxi maar het werkt. Douchen, kleren wassen en naar de wc gaan is iets problematischer. Nu kan ik gebrek aan water zien aankomen omdat de druk op de kraan erg laag wordt en dan heb ik nog een tijdje water dat door de kraan druppelt, mijn kantoor zit namelijk aan het eind van de waterleiding dus dan kan ik nog een paar emmers vullen om de wc door te spoelen.

Ondertussen heb ik hier al zonder water, stroom, telefoon en internet gezeten. Iets dat misschien als onaangenaam klink, en ook wel ongemakkelijk is. Er is echter prima mee te leven als je maar weet dat het kan gebeur. Alleen het zonder stroom zitten is echt vervelend, dan kun je niks en ik was blij dat ik een kaarsje en een aansteker bij me had.
Ik heb ook eindelijk een paar foto’s gemaakt en zal proberen deze op Facebook te zetten. In de stad ga ik vaak in een restaurantje werken waar ik een goede internet verbinding heb, wel via mijn mobiel dus goedkoop is het niet maar het werk. Ik heb zelf op mijn verblijfplaats nu regelmatig internet. Ik ben er achter gekomen dat als ik mijn mobiel op een glas leg en op de hoek van het bureau bij het raam zet dat ik dan vaak een internetverbinding heb.

Ik schrijf dit verslag vanuit een taxi die net iets te hard rijd wat niet echt ideaal is. Over de taxi’s hier verbaas ik me vaak dat ze nog kunnen rijden. Ze repareren onderweg dan ook regelmatig wat maar de hoeveelheid ongelukken valt mee. Eigenlijk heb ik nog maar 1 ongeluk gezien. Dit was dan wel meteen een dodelijk ongeluk. Ik ben trouwens nu goed gewent aan de taxi’s, ik weet wanneer ze stappen ik weet op welke punten in de route je hoort te betalen als je naar welk dorpje gaat en meng me zelf in de wirwar van betalingen in het busje. Als iemand dan zich dan verbaast dat dat goed zeg ik altijd dat ik ze gewoon na aap een klein grapje dat het altijd goed doet.

Sinds ik officieel ben voorgesteld aan de chief (of eigenlijk zijn zoon die waarneemt omdat de chief te oud is) tijdens een dorpsvergadering heb ik veel meer aanspraak van mensen. Er is vertelt dat mijn twee weken voor de introductie niet tellen en dat ik hier pas ben vanaf het moment dat ik me officieel he voorgesteld. Ik weet niet of het feit dat ik meer aanspraak heb komt door het officieel voorstelen, mensen mij gezien hebben en er over praten of gewoon omdat ik me wat meer op mijn gemak voel. Trouwens iets wat gisteren tot een enigszins vreemde situatie leidde. Ik had het hek niet dicht gedaan, dat doe ik meestal alleen ‘s avonds. Er kwam een man langs, met een groot kap mes en twee honden. Een eensgezinds vreemd gezicht al weed ik dat ze deze messen gebruiken om hout te halen. De man stelde zich netjes voor en volgde een vriendelijk maar ongemakkelijk gesprek. Dat het denk ik toch iets te maken met het mes waar hij mee liep te zwaaien.

Een vrouw vinden moet hier niet al te moeilijk zijn. Er is me al meerdere keren een vrouw ‘’aangeboden” om mee te trouwens. En een toch wel heel veel gestelde vraag is of ik een vrouw uit het dorp ga trouwen. Alhoewel ik dit eerst vaak als grapje beschouwde ga ik daar nu toch aan twijfelen. De directeur van de publieke omroep heeft zijn vrouw hier een eindje verderop vandaan gehaald, in ruil voor meer zendtijd in de lokale taal venga. Iets wat in zuid Afrika toch als schandaal wordt beschouwde.
Mijn opdracht verloopt nog steeds moeizaam. Voor mijn gevoel ben ik aan het echten voor een 6je waar ik toch hoopte te floreren met een 8. Ik heb nog een paar weken en zal mijn schouders er dus nog even onder moeten zetten.

Tot slot ontkom ik niet aan het Nederlands elftal. Ik heb de eerste wedstrijd tegen Spanje gezien, maar goed ook anders had ik gedacht dat mensen mij voor de gek hielden met de uitslag. De tweede wedstrijd heb ik via de radio op mijn verblijfplaats geluisterd. Van mij mag Nederland het nog wel even goed doen. Voetbal is een makkelijk gespreksonderwerp en het feit dat Nederland het goed doet helpt zeker. De uitslagen zijn trouwens wel desastreus voor mijn WK poultjes.

  • 23 Juni 2014 - 14:51

    Hannako:

    Heey Roy,

    Wat gaaf om al je verhalen te lezen. Je houdt er daar erg dapper moet ik zeggen, het klinkt allemaal ontzettend spanned.

    Veel plezier nog en succes met je verslag.

    Hannako


  • 23 Juni 2014 - 15:15

    Mama:

    Gaaf Roy, mooi om ook zo'n verslag te lezen naast al je verhalen op Skype. Prachtige foto's.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Giyani

Roy

Actief sinds 13 Maart 2014
Verslag gelezen: 211
Totaal aantal bezoekers 6012

Voorgaande reizen:

13 Januari 2016 - 13 Januari 2016

Zeden

30 April 2014 - 10 Augustus 2014

Zuid Afrika

Landen bezocht: